জীৱনৰ ৰং
মানসী মিশ্ৰ
পশ্চিম আকাশৰ বেলিটিৰ
উত্তাপ মাৰ যায় প্ৰতিটো আবেলি
যিদৰে প্ৰতিটো দিনৰ ভাল লগা
বিলীন হয় প্ৰতিটো গধূলি বেলা
মনতে সাঁচি থোৱা ভাললগাবোৰে
মিলিব খোজে পুৰাণৰ সাধুবোৰৰ সতে
মোৰ চেনেহৰ প্ৰতিটোপাল তেজে
ভাল লগাবোৰ কঢ়িয়াই নিয়ে ধমনিয়েদি
মোৰ ধমনীৰ প্ৰতিটোপাল তেজে
য’ত প্ৰতিধ্বনিত মনৰ মাজত সাঁচি ৰখা
ভাললগাৰ মাজত চেনেহৰ স্পদন
হয়তো এনেকৈয়ে বাজি থাকে হৃদয়ত
সেই চিনাকি ভাললগাৰ মধুৰ গুঞ্জণ।