শ্বিলঙৰ গধূলি
মনত পৰেনে তোমাৰ
শ্বিলঙৰ গধূলি সময়
সেই বহল শিল টুকুৰাত বহি
দুয়ো ভৱিষ্যতৰ সপোন দেখা
লাহে লাহে নেদেখা হৈ যায়
দূৰণিৰ খাচী গাওঁখনি
উৰি যায় মোৰ মন ভোমোৰা হৈ
তোমাৰ বুকুৰ পাপৰিত মৌ পান কৰিবলৈ
আজিও মনত পৰে জানা
সেই এৰি অহা মধুৰ দিনবোৰ
তোমাৰ ওঁঠেৰে মোৰ ওঁঠত দিয়া
মৌসনা মৰমৰ আলিংগন।।
কত সপোন বুকুত বান্ধিছিলোঁ
কেৱল তুমি আৰু মই
সন্ধিয়াৰ আকাশৰ তৰাবোৰলৈ চাই চাই
কত আশাৰ পুলি ৰুইছিলোঁ
তোমাৰ কাজল সনা দুচকুলৈ চাই
শ্বিলঙৰ গধূলি…
আজি স্মৃতিবোৰে বৰকৈ খুন্দিয়াইছে
হৃদয়ৰ এটি কোণত
মনত পৰিছে সেই দিনবোৰলৈ
পাম নেকি আকৌ তোমাক কাষত
শ্বিলঙৰ গধূলি পৰত
হেঙুলীয়া আবেলিত তুমি আহিবা
মই ৰৈ থাকিম সেই বহল শিল টুকুৰাত…!!
অমৰেন্দ্ৰ দাস
শোলমাৰ,নলবাৰী