প্ৰকৃতি প্ৰীতি
ৰশ্মিৰেখা দুৱৰা
ডিব্ৰুগড়
অশান্ত মনে উন্মুক্তহৈ
অপাৰ্থিৱ সত্তাৰ সতে খেলা কৰিছে
সুগন্ধি ফুলজোপাত পখিলাজনীয়ে
ৰিমঝিম বৰষুণজাকৰ সতে
মিচিকিয়াই হাঁহিছে
নীলিম আকাশত চৰাই জাকেও
মিতিৰালি পাতিছে।
গছ-লতা,ফুলবোৰে হালি-জালি নাচিছে
বতাহৰ তালে-তালে
নদীখনেও গৰ্বেৰে খাগৰিৰ জাঁজি লৈ
দ্ৰুত বেগেৰে নিৰ্গমন
পৰুৱা জাকে শাৰী পাতি
নতুন পথৰ সন্ধান কৰিছে
প্ৰকৃতিয়ো ৰুষ্ট হৈ নয়নাভিৰাম
কৰি তুলিছে।
কেউদিশে মাথোঁ জোনাকৰ সমাৱেশ
প্ৰত্যক্ষদৰ্শীৰ নিবিড় কোণত
প্ৰকৃতিৰ জগতখন দকৈ চোৱাৰ হেঁপাহ
সেই সত্তাৰ আবিৰে শান্ত মনৰ
সৌৰভ কঢ়িয়াই।