বন্ধু তোমাক
আশীষ যাচিছোঁ
তোমাৰ তুলনা নাই,
হিয়াৰ উমেৰে
চেনেহ বৰষি
প্রেমেৰে দিলা উপচাই।
ভৰ বাৰিষাৰ
কোবাল সোঁত
নাওঁ যেন ডুবু ডুবু ,
নদীৰ মাজত
নাৱৰীয়াৰ মন
ঘনে কঁপে দূৰু দূৰু।
জীৱন বাটত
উজুটি খালেও
নহবলে’ বিচলিত,
কৈছিলা সুখ দুখ
ইপিঠি সিপিঠি
সংসাৰ বননিত ।
আত্মবিশ্বাসেৰে
জীৱন সংসাৰ
সাঁতুৰিব সন্ধিক্ষণত,
সাহস দিছিলা
ধৈৰ্য্যৰে যুঁজিব
সময়ৰ আহ্বানত।
নিশাৰ এন্ধাৰ
আঁতৰি আহিব
প্রভাতৰ আগমনত,
কাল ৰাত্ৰিৰ
অৱসান হ’ব
সূৰুযৰ প্ৰকাশত ।