দিগন্ত
আয়নাল হক ,ধুবুৰী
প্ৰসাৰিত দিগন্তমুখী আশাবোৰে
চুই চাব খোজে আকাশখন,
জুখিব খোজে বিশালতা–!
হৃদয়খনক তুলনা কৰিবলৈ
দিগন্তৰ স’তে পাতে মিতিৰালি।
আকাশৰ ঠিকনা বিচাৰি
পৃথিৱীখন বাৰু কিমান ওখ হ’ব লাগিব ?
অনন্ত হাবিয়াস–
পৰ্বতৰ শৃংগত উঠি
আকাশখন চুই চোৱাৰ–!
এই অদম্য হেঁপাহবোৰৰ বাবেই
জীৱন গতিশীল।
ভৰুণ সময়বোৰ বুকুত সাৱটি
কৰি যোৱা অবিৰত যাত্ৰাই
কেতিয়াবা উপনীত কৰাবনে
লক্ষ্যৰ পৰিধিত ?
ৰ’দে পুৰি ছাই কৰি দিয়াৰ পিছতো
ভৈয়ামবোৰ সাগৰ হোৱাৰ পিছতো
থ’মকি নৰয় অপ্ৰতিৰোধ্য আশা।
হয়তো সেইবাবেই এই জীৱন মোহনীয়া–,
কৰ্ষিত মনৰ পথাৰখন
সেউজীয়া হয়
অনন্য সুবাসেৰে
প্ৰতিদিনে…।