অভিপ্ৰায় – ৰশ্মি ৰেখা দুৱৰা

সাৱধান! কতো যোৱা বন্ধ।আলৈ যাওঁ তালৈ যাওঁ কৰি নাথাকিবি।ৰঙা চকু দেখুৱাই কোৱা বাক্যশাৰীত সুষমা খুড়ী হতভম্ব হৈ পৰিল।কিয়?এনেকৈ কৈছে,কিবা ভুল কৰিলোঁ নেকি।কামৰ মাজতে মনত পৰে পতি ভাবুক হৈ পৰে।বহুপৰ ভাবি ভাবি উৰহি গছৰ ওৰটো ওলাল।মালতী খুড়ীৰ লগত পূজালৈ যাম বুলি পতা কথাটোতে গোটেইখন ঘমঘণ্ট লাগিল।সুষমা খুড়ীৰ জীৱনটোত মূল্যহীন অভিপ্ৰায়।