প্ৰথম শাওণৰ ৰোমাঞ্চ
সদানন্দ গগৈ,মুম্বাই
প্ৰথম শাওণৰ
বৰষুণৰ টোপালবোৰে
পৃথিৱীক দিছিল
অপ্ৰত্যাশিত চুম্বন
কি এক অদ্ভুত
শিহৰণ আছিল
এই চুম্বনত…
ঠিক যেন প্ৰেয়সীৰ
প্ৰথম আলিঙ্গন আৰু
ফুচফুচনিৰ
ৰহস্যময় গধুলিৰ
মায়াবী সুবাস ।
এটা আকাশী নৃত্য,
এখন কম্পিত হৃদয়
এটা মৰমে মধুৰ শাওণৰ
স্বপ্নময় আবেলিৰ ৰং
সলনি হৈছিল
প্ৰেয়সীৰ অন্তহীন
কথা আৰু
হাঁহিৰ মাজত।
মালতী ফুল ফুলে
সুক্ষ্ম আৰু শুভ্ৰু,
শুভ্ৰ মল্লিকাৰ সুবাসে
প্ৰথম শাওণৰ
বতাহজাকক কৰি তোলে
উন্মাদ ।
প্ৰজ্বলিত হয়
শাওণৰ ৰাতি…
চন্দ্ৰৰ ৰূপৰ ওৰণিৰ তলত
প্ৰেমিক-প্ৰেমিকা
উন্মাদ হয় ।
জন্ম হয়
চিৰন্তন প্ৰেমৰ গল্প।
প্ৰাচীন জ্ঞানেৰে জ্বলি উঠা,
হৃদয়বোৰে শিখাৰ ওপৰেৰে
জপিয়াই পৰে,
অধিক বিচাৰি,
প্ৰতিশ্ৰুতি বিনিময়, আৰু
সঁচা- মিছা
ফুচফুচনিৰ মাজত
এই পবিত্ৰ মাহত
প্ৰেমে আত্মপ্ৰকাশ বিচাৰি পায়।
নিৰ্জন অৰণ্যত
ময়ুৰপঙ্খীৰ নৃত্য
বৰ্ণময় ৰামধেনুৰ
বৈচিত্ৰতা
মন ময়ুৰীৰ পেখমত
উৎফুল্লিত হয়
অৰণ্য আকাশ
আৰু সেউজ উপত্যকা
প্ৰতিধ্বনিত হয়
শাওণৰ মায়াবী গীতৰ
নতুন সুৰ।
এনেকৈয়ে থাকক আজি
মোৰ প্ৰথম শাওণৰ
শিহৰণ…
ৰোমাঞ্চিত হৈ থাকক
আমাৰ পৃথিৱী
চিৰন্তন প্ৰেমিকৰ পৃথিৱী৷