হালি পৰা গছজোপা – শুৱলা দাস

হালি পৰা গছ জোপাক

পাৰা যদি অলপ

মৰম কৰাচোন

হেলনীয়াই নাছিলতো সেইজোপা আগতে।

প্ৰচণ্ড ৰ’দ -তাপ  ,বৰষুণ-ধুমুহা
সকলো প্ৰত্যাহ্বানকে নেওচি
কৰিছিল সংগ্ৰাম অনায়াসে ।

মৃত্যু উপত্যকাৰ ঠাণ্ডাকো

গাতে মেৰিয়াই তোমৰ বাবেই কৰা
নাছিলনে সালোকসংশ্লেষণ!

হালি পৰা  গছ জোপা ,বেচেৰা !

তোমাৰ বাবেই ফল,ফুল ,

ছাঁ দিয়াৰ দোষত

 সময়ে কৰিলে আজি এয়া অৱস্থা!

বৰ নিষ্ঠুৰ অ এই সময়!

কাকো নিদিয়ে ৰেহাই!!

আজিৰ কুঁহি পাত

কালিলৈ সৰা পাত!!

আজিৰ  হেন্দোলদোপ

মুখৰিত পলাশ ৰঙীন আকাশ

কালিলৈ নিৰব আৰু গোমা!

উত্বাৱল নহ’বা বন্ধু!

অহংকাৰ অৰ্থহীন।

ৰং- ৰূপ ,ৰস- যৌৱন

 নহয় নিজৰ একোৱেই ।

কেনি আহি কেনিযে যায়

উৱাদিহেই নাপায় কোনোৱে!!

হে মোৰ  প্ৰিয় সুহৃদ

হালি পৰা গছক

নকৰা হেলা !

পাৰা যদি যতেনেৰে

ঠেকা দি ধৰা,

নোৱাৰিলে একাজলি মৰমকে দিয়া  !

বিৰিঙি উঠক

শেতাপৰা উঁঠত

হেঙুলীয়া বেলিৰ আভা!