স্তৱক – ছেলিমা বেগম 

চন্দ্ৰ  লুকাই থাকে ডাৱৰৰ আঁৰত,

সপোন বোৰ লুকাই থাকে হৃদয়ৰ আঁৰত,

অযুত তৰাৰ টোপনি ভাঙি সূৰ্য টো

নামি আহে পূব গগণত ।

অন্ধকাৰ আঁতৰাই পোহৰ বিলাই

দিয়ে ধৰণীৰ বুকুত।