শুভ মহালয়া – চিমী বৰুৱা

শুভ মহালয়া

চিমী বৰুৱা , মৰিগাঁও চৰাইবাঁহী

মহালয়া হৈছে পিতৃপক্ষৰ শেষ আৰু দেৱীপক্ষৰ আৰম্ভণি। এই দিনটোতে দেৱী দুৰ্গাৰ আগমণৰ সূচনা হয় আৰু ইয়াক নৱৰাত্ৰি উৎসৱৰ আৰম্ভণি হিচাপে গণ্য কৰা হয়। মহালয়াৰ দিনা ‘দেৱী মহাত্ম্য’ পাঠ কৰা হয়, য’ত মহিষাসুৰ নামৰ ৰাক্ষসৰ বিৰুদ্ধে দেৱী দুৰ্গাৰ যুদ্ধৰ বৰ্ণনা আছে। এই দিনটোত পূৰ্বপুৰুষসকলৰ আত্মাই দেৱী দুৰ্গাৰ আশীৰ্বাদ লাভ কৰে বুলিও বিশ্বাস কৰা হয়।

মহালয়াৰ তাৎপৰ্য —–

দেৱীৰ আগমন= মহালয়াৰ দিনা দেৱী দুৰ্গা মৰ্ত্যলৈ আহে আৰু তেওঁৰ আগমণে এক শুভ শক্তিৰ আগমন ঘটায়।

পিতৃপক্ষৰ সমাপ্তি= এই দিনটোৱে পিতৃপক্ষৰ অন্ত পেলায়, যিটো সময়ত হিন্দু ধৰ্মৰ লোকসকলে নিজৰ পূৰ্বপুৰুষসকলৰ আত্মাৰ শান্তিৰ বাবে শ্ৰাদ্ধ কৰে।
দুৰ্গা পূজাৰ আৰম্ভণি=মহালয়াৰ পিছতেই শৰৎকালীন দুৰ্গা পূজা আৰম্ভ হয়, যি এক পৱিত্ৰ উৎসৱ।

অমংগলৰ পৰিত্ৰাণ=মহালয়াৰ দিনা দেৱীৰ সংস্পৰ্শ লাভ কৰিলে সকলো অপায়-অমংগলৰ পৰা পৰিত্ৰাণ লাভ কৰিব পাৰি বুলি বিশ্বাস কৰা হয়।

মহালয়াৰ কাহিনী = হিন্দু পৌৰাণিক কাহিনী অনুসৰি, এই দিনতেই ভগৱান ব্ৰহ্মা, বিষ্ণু আৰু মহেশ্বৰে মহিষাসুৰ নামৰ ৰাক্ষসক পৰাস্ত কৰিবলৈ দেৱী দুৰ্গাৰ সৃষ্টি কৰিছিল। হিন্দু পৌৰাণিক কাহিনী অনুসৰি, এই দিনতেই ভগৱান ব্ৰহ্মা, বিষ্ণু আৰু মহেশ্বৰে মহিষাসুৰ নামৰ ৰাক্ষসক পৰাস্ত কৰিবলৈ দেৱী দুৰ্গাৰ সৃষ্টি কৰিছিল।

ভগৱান ৰামচন্দ্ৰই সীতা উদ্ধাৰৰ বাবে যুদ্ধ কৰিবলৈ যাওঁতে মহালয়াৰ দিনা দেৱী দুৰ্গাৰ আৰাধনা কৰিছিল আৰু তেওঁৰ মৃত মাতৃ-পিতৃৰ আত্মাৰ সদগতিৰ বাবে পিণ্ডদান কৰিছিল। এই ঘটনাই মহালয়া পালনৰ পৰম্পৰা আৰম্ভ কৰিলে।