আক্ষেপ
পুৱতিৰ ৰঙা বেলিটোৰ সতে
আহিম বুলিছিলা
সামৰিব খুজা হাঁহিতো ওঁঠত
ওলমি ৰৈছিল
শেষনিশাৰ জোনটো কপালত আঁৰি
বাট চাইছিলো পুৱালৈ
এখোজি দুখোজিকৈ
আহিনো আহি পালেহি
তোমাৰহে বতৰা নাপালোঁ
তোমাৰ খোজৰ উমান মোৰ বুকুৱে
বুজি পায়
আক্ষেপ নকৰোঁ দিয়া
তথাপিও ভালপোৱাবোৰ ওচৰত
অপেক্ষাৰ অভিমানবোৰ
গম নোপোৱাকৈ
আ-হ-ত হয়
স-ম-য়-ত
প্ৰাপ্তি — অপ্ৰাপ্তিবোৰ
অতীতৰ গল্প উভতি নহা
ৰাতিৰ লগতে পঠিয়াই দিম দিয়া ।।
বৰ্ণালী দাৱ বৰি
গোলাঘাট