– মই মা’ৰাই কৈছো – কল্পনা দাস বৰ্মন

pc Brain, Child Magazine

– মই মা’ৰাই কৈছো –

 

বোপাই অ’ তই কেনে আছ ?

সেইদিনা তই আহিবি বুলি পদূলিলৈ বাট চাই আছিলো

লগৰবোৰে কৈছিল – তই নাহ বুলি

কৈছিল – মিছা আশাত ৰখি লাভ নাই।

সিহঁতকো হেনো তেনে কৰিছিল

কিন্তু কিন্তু মই সিহঁতক কৈছিলো –

মোৰ ল’ৰা তেনে নহয় অ’

সি মোক বুজি পায়, মৰম কৰে –

গাঁৱৰ মাটি-বাৰী বিক্ৰী কৰি

চহৰত ৰাখিম বুলি লৈ আহিছে।

তাৰ দেউতাক নোহোৱাৰ পৰা

কিমান যে যন্ত্ৰনা সহিছো, কিমান যে কটনা কাটিছো।

সি জানো দেখা নাই !

বোপাই অ’ তোৰ বাৰু মনত আছে নে ?

সেই যে লুকুমা হঁতৰ বিয়াৰ দিনা –

সিহঁতে যে এটি মিঠাই খাবলৈ দিছিল !

মই যে নেখাই তোলৈ চাদৰৰ আচলত বান্ধি আনিছিলো

আৰু মোৰ একমাত্ৰ ভাল চাদৰখনত

দাগ লাগিছিল –

একো নহয় দে

এনে চাদৰ মোৰ ল’ৰাই কিমান দিব

মই বাৰু সেইদিনা ভূল ভাবিছিলো নেকি ?

কিন্তু এতিয়া ভাবিছো –

সিহঁতৰ কথাবোৰেই সঁচা নেকি ?

আনৰ ল’ৰাই যেতিয়া মাকবোৰক মৰম কৰা দেখো

মই ভাবো – মই বাৰু তেনে মাক হ’ব নোৱাৰিলো কিয় ?

বিহুতোচোন তই নাহিলি –

এনেই নাহিলেও নাই বাৰু –

এতিয়া মোৰ গাটো ভাল নাথাকে অ’ –

যোৱাৰ আগতে এবাৰ চাই যাব পৰা হ’লে –

মোৰ মন তৰংগই তোৰ মগজু ঢুকি পোৱা হ’লে –

আহিবিচোন এবাৰ –

এতিয়া মোৰ ঠিকনা – বৃদ্ধাশ্ৰম।

 

কল্পনা দাস বৰ্মন
গণেশপাৰা, চম্পকনগৰ

***